Herdenking 2021

Jaarlijks wordt er op 4 mei een Stille Tocht gehouden.
In 2021 is de Stille Tocht weer vervallen vanwege de beperkingen die ons door de coronacrisis worden opgelegd.

Natuurlijk werd er wel herdacht en bloemen gelegd.

In de ochtend zijn er bloemen gelegd langs de route van de Stille Tocht, bij het Vliegersmonument en bij de Plaquette bij het station. Op de begraafplaats op het Keern werden bloemen gelegd bij de graven van 4 vliegeniers . Dit jaar werden voor de eerste maal, samen met leden van de Stichting De vrienden van begraafplaats Keern ook bloemen gelegd bij het graf van 8 inwoners uit Hoorn die door oorlogsgeweld om het leven zijn gekomen.

Op een leeg Kerkplein legde de burgemeester, samen met twee leden van het comité, na de taptoe en twee minuten stilte om 8 uur bloemen bij het monument op het Kerkplein
De dichteres Lieke Koen las een gedicht voor. Dit gedicht kunt u hier lezen: de tijd baart rozen
De voorzitter van het Comité hield een voordracht. In deze voordracht roept hij, geboren in maar als kind opgegroeid “na de oorlog”, volgende generaties op om het verhaal van deze oorlog te blijven onderzoeken en te vertellen. Deze kunt u hier lezen: de voordracht

Stille tocht en Herdenking 2020

Jaarlijks wordt er op 4 mei een Stille Tocht gehouden.
Maar niet in 2020! In 2020 vervalt de Stille Tocht vanwege de beperkingen die ons door de coronacrisis worden opgelegd.
Natuurlijk werd er wel herdacht en bloemen gelegd.
De burgemeester legde, samen met de voorzitter van ons comité, bloemen bij het monument. Zij hielden 2 minuten stilte, de taptoe klonk door Rien, het carillon werd bespeeld door Boudewijn Zwart.
Het was een gedenkwaardig moment, mede door de mooie toespraak van onze burgemeester.
Alles is terug te zien op de website oorloginhoorn.nl

In 2011 zijn er video/opnamen gemaakt van deze Stille Tocht. U kunt deze Video-opname 2011 hier downloaden en/of bekijken als uw computer daarvoor geschikt is. Dank aan het VideoArchief Hoorn voor het ter beschikking stellen van de beelden.

Aanleiding route Stille Tocht

Ieder jaar op 4 mei vindt in heel Nederland de Nationale dodenherdenking plaats. Ook in Hoorn staat om acht uur ’s avonds de tijd even stil en gedenken wij de doden bij het monument voor de Grote Kerk op het Kerkplein.
Voordat de herdenking plaats vindt lopen veel mensen mee in de jaarlijkse Stille Tocht van de Westerdijk door de stad naar het Kerkplein. Veel Hoornse mensen zijn vertrouwd met het bestaan van de tocht maar niet altijd is de tragische betekenis achter deze route bekend.
Op de plaats waar de Stille Tocht namelijk eindigt, werden op 4 jan. 1945, als vergelding op het neerschieten van de Nederlandse S.S.- Rottenführer George Herlee (op 30 dec. 1944), vijf onschuldige Nederlandse burgers gefusilleerd. De vijf werden die bewuste ochtend in een vrachtwagen vanuit het Huis van Bewaring aan de Weteringschans in Amsterdam overgebracht naar Hoorn, om vervolgens op het Kerkplein te worden doodgeschoten.
George Herlee werd al geruime tijd door het regionale verzet gezocht. Herlee was één van de beruchtste jagers op onderduikers en illegalen in de Kop van Noord Holland. Vele slachtoffers had hij al opgespoord. De meeste hiervan kwamen terecht in gevangenissen als het Huis van Bewaring aan de Weteringschans in Amsterdam. Daar werd men gefolterd en vernederd om maar een bekentenis los te krijgen. Overleefde iemand deze martelpraktijken dan werd men daarna veelal geëxecuteerd in de duinen bij Bloemendaal aan Zee of op de Waalsdorpervlakte.
George Herlee werd op 30 dec. 1944 door het verzet in de toenmalige kapperszaak aan de Nieuwstraat doodgeschoten. Als vergelding daarop lieten de Duitsers vijf gevangenen uit de Weteringschans naar Hoorn overbrengen. Die vijf onschuldigen kwamen met de vrachtauto via de Westerdijk, het Achterom, de Geldersesteeg, het Grote Noord en de Rode Steen Hoorn binnen, en werden vervolgens op het Kerkplein, staande tegen de muur van de Grote Kerk, geëxecuteerd. In de muur van deze kerk is het Monument geplaatst, hetgeen is onthuld in 1947 door de echtgenote en dochter van een der gefusilleerde. Hier stierven: